2, Alstätte 20 juli 17.25 uur 230010
Het tegelpad loopt verder.
Zelfs hier kun je zoals altijd uitstappen, maar je kan ook besluiten je pad te vervolgen.
woord & beeld / art projects
2, Alstätte 20 juli 17.25 uur 230010
Zaterdag 21 juni kwamen we s-morgens aan op een plek in een park die we niet kenden en zijn aan de gang gegaan.
Een verslag in foto”s. Stadspark Geldermalsen. Project ODE AAN DE LINGE
.In het park in Geldermalsen samen met werken van diverse ander kunstenaars te zien tot september in Geldermalsen.
Kijk op www.odeaandelinge.nl
http://www.gelderlander.nl/regio/rivierenland/kunstenaars-brengen-ode-aan-de-linge-1.4416513
http://www.culemborgsecourant.nl/lokaal/kunstmanifestatie_x201code_aan_de_lingequot_3066175.html#.U6bdBpR_tmg
Er komt steeds meer kunst dat buiten de gangbare kanalen haar verhaal aan de passerende mensen verteld. Niet een elitair verhaal van ongelofelijke schoonheid of beelden van nationale of persoonlijke grootsheid of lijden , maar niet te min een verhaal voor elke man of vrouw. Misschien vaak niet gelijk te begrijpen en uit te leggen. Maar een verhaal die inspeelt op het onderbewustzijn.
En zo een bijdrage levert aan het verduidelijken van deze wereld en misschien even een moment van stilstaan , van rust en bewustzijn geeft. Deze kunstuitingen op schuttingen en muren, op onverwachte plaatsen als je gewoon een wandeling maakt of de hond uitlaat zien er soms complex en soms simpel uit. Maar het verhaal wordt verteld en komt bij iedereen aan. Ook bij diegenen die nooit een museum of andere kunsttempel bezoeken.
Dit kunstpad volgen wij op onze eigen wijze. En zo maken we al jaren routes met installaties door heel Europa. En plaatsen we lijnen en wapperende beelden in parken en bos. Zo maken wij Neeltje & Paul Hoftijzer samen installaties. Grijpen we in buiten in de door ons mensen zelf gevormde natuur en vertellen steeds ons verhaal. Van menselijk zoeken, mens en onmens-zijn. Van wat ons tot mens maakt en tot wat dat kan leiden. Van schoonheid en medemenselijkheid , van angst en duistere wreedheid. Wat ons tot mensen maken, die we zijn. hoe we dat in de tijd weer anders tonen. Waar we trots op zijn en wat we gruwelijk vinden. En wat we als mens als het kan het liefst buiten ons zelf plaatsen. En het is natuurlijk de ander……. En vergeten dat ook wij tot alles in staat zijn. Zeker als je aan de grenzen van zijn komt in situaties van immense oorlog en ellende, als nog kort geleden in Auschwitz of vandaag overal op deze wereld. Bij ons zelf……
En daarom maken wij installaties als gedachtig Auschwitz en schilderijen uit de serie Nabij verleden over concentratie- en gevangenkampen ook in deze tijd en nu.
There is more and more art that tells her story to the crowd outside the usual channels. Not an elitist story of incredible beauty and images of national or personal grandeur or suffering, but not much less a story for every man or woman. Maybe not often easy to understand right and to explain. But a story that is responsive to the subconscious.
And thus contributes to the clarification of this world and can perhaps give a moment of pause, rest and consciousness. These artistic expressions on fences and walls, in unexpected places if you just take a walk or walking the dog may look complex and sometimes simple. But the story is told and reach everyone. Even among those who never visit a museum or art temple.
This ART PATH we follow in our own way. And so we create routes for years with installations throughout Europe. And we put lines and flowing images in parks and woods. So we Neeltje & Paul Hoftijzer make together installations. We intervene outside in the by us humans self-formed nature and in that way we always tell our story. Of human search, human being and ill-being. Of beauty and compassion, fear and dark cruelty. What makes us human beings, as we are. And why we show that in a different way in time. Where we are proud of and what we find horrifying. And what we prefer to place outside ourselves. And of course it is the other ……. And forget that we are capable of anything. Especially if you are at the limits of being in situations of immense war and misery, even as recently at Auschwitz or anywhere in the world today. In our own ……
And that’s why we make installations as remembering Auschwitz and paintings from the series Nearby past about concentration and prison- camps, just now and here.
www.paul-neeltje.nl
KUNSTEN LANSCHAP 2014 LONNEKER-ROOMBEEK bij Enschede.
HET WERK Locatie 11 van de route
Onze Installatie “Geweest”hebben we neergezet op een pad door een oud landgoed heen. Het ligt precies tussen de wijk Roombeek en het Dorp Lonneker. De locatie is vooral omdat het zeer geschikt is om je hond uit te laten sociaal gebonden aan de bewoners van Roombeek. De problematiek rond het realiseren van zeer dure landgoedhuizen in dit oude landschap speelt daarin behoorlijk mee. Daarbij was het plaatsen met afscheidingen vooral omdat dit met behulp van prikkeldraad is gedaan niet echt slim. Maar het blijft wel een enorme mooi stuk natuur met eeuwenoude zeer monumentale beuken, kabbelende beekjes en prachtige doorkijkjes naar wuivende kleurrijke weides.
Eigenlijk dwars op het looppad bij een ingang naar een van de weides hebben wij de installatie opgebouwd. Het was een combinatie van een soort knuppelpad op de grond met stokken met stroken gekleurd textiel in een ritme in een lange lijn neergelegd en een op ruim 4 meter daarboven horizontaal hangend schilderij van een immense uil op een transparant tule doek.
BEZOEKERS VAN KUNSTEN LANDSCHAP
Snel langsfietsende kunstroute-volgers slaagden er vaak niet in om zonder te stoppen beide delen van de installatie te zien. Te meer daar er maar een redelijk smalle opening was gelaten om door het kunstwerk te fietsen of te lopen. En velen daar al hun aandacht voor nodig hadden. De kleurige takken werden dan zeker wel gezien , maar toch velen misten de blik op de uil.
Daarentegen stopten ook velen midden tussen de lijn van takken en maakten dan deel uit van het kunstwerk. Als beloning of verdieping hadden ze dan recht omhoog kijkend zicht op de geschilderde uil in volle spanbreedte ( 4.50 meter). Zowel de delen van onze installatie als de combinatie kregen net zoveel waardering als ook vragen. De vragen natuurlijk naar de bedoelingen van dit werk. De antwoorden daarop werden eigenlijk altijd door de kijkers zelf aan gedragen in een veelheid van gedachten. Daarbij waren er velen waar wij als kijkermakers van het werk nooit aan gedacht hadden.
BUURT
Ook door de kunstroute maar ook door het karakter van ons kunstwerk kwamen er ook vele discussies over de sociale context van de landgoederen met de zeer prijzige huizen in dit gebied. Duidelijk is dat men snapt dat de gemeente deze keuze genomen heeft, maar dat men het zeer jammer vindt dat er geen andere oplossing is gezocht. Het is duidelijk dat de bewoners van Roombeek erg waarderen dat de kunstroute hier loopt. Zij voelen zich daar erg betrokken bij. En de buurtbewoners zijn duidelijk ook te spreken over de huidige situatie en woonklimaat in hun woonwijk.
EIGEN ERVARING
Maar voor ons als kunstenaars was het spannend om hier een installatie neer te zetten. Het is precies geworden wat we wilden realiseren. En dat op zich is al bijzonder omdat je als maker eigenlijk nooit een dergelijke installatie van te voren als totaal kan zien.
HET WEER
Bij de windhoes met slagregen maandag rond 3 uur is alleen jammer genoeg het doek van de uil aan een zijde aan flarden gegaan. En landde de uil triest in een hoopje bij een plas modder. Het was op dat moment voor ons niet meer mogelijk om het doek te herstellen, dus tot vijf uur is het doek op de grond liggend ten toon gesteld geweest. Ook de latten lagen na de regenhoos ruim in het water. Maar dat maakte het effect en uitstraling niet minder sterk, alleen anders.
HET VERVOLG
Geïnspireerd op dit werk hebben we besloten een gevolg op deze installatie te gaan voorbereiden.
In het nieuwe werk willen we meerdere vliegende vogels geschilderd op tule op verschillende hoogtes ook meestal vrijwel horizontaal gaan ophangen met de verschillende vliegbanen in kleurrijke stokken op de grond. Een boomrijke omgeving blijft natuurlijk wel noodzakelijk om dit werk dan op een simpele manier te kunnen presenteren.
neeltje & paul hoftijzer