Ode aan “e v a c u a t i e”
Ook wij …..
Vonden de bestemming nooit,
Vanaf dag één niet gewild.
Geen wens, geen liefde,
Puur genot.
Voor de lol geboren,
Opium voor eigen bestaan.
Uit kilheid zo geboren,
Waar liefde zo ontbrak.
Toch zo willen houden van,
Wat niet beminnen kan.
Op weg ….
Uit niets naar niets, waarom?
Niet waard om te leven, om te zijn.
In het diepst van innerlijkheid,
Meedogenloos verminkt.
Niet bekeken zelfs nooit gezien.
Geen plek gekregen of gevonden,
Geen herinnering de moeite waard.
Eindeloos en leeg moeten: zijn.
Wat niet mocht en wil zijn.
Bestemming steeds vergeven.
Waar het niet verder gaat,
Breekt de waanzin naar buiten.
Op zoek naar “bordje” menselijkheid.
“BEGRIP OM DOOR TE GAAN”
dit is wat we vonden na de beeldenstorm in Geldermalsen
met veel dank aan Sjak Van Hoesel voor zijn reactie.
